Ik vind pizza eigenlijk altijd lekker, al heb ik daar eigenlijk niet zo’n positieve herinneringen aan…. Ik heb me jarenlang afgevragd hoe iemand erin slaagde om zo’n immens grote pizza te verorberen, zonder daarna als een ballon ergens neer te ploffen en dagen geen honger meer te hebben….
De laatste keer dat ik een heuse Italiaan bezocht en er een lekker geurende en ogende pizza voor me kreeg, had ik na een halve punt eigenlijk al helemaal geen honger meer en kon maar niet begrijpen hoe dat toch kwam, daar ik op voorhand een reuzenhonger had!
Mijn tafelgenoot kreeg met gemak de hele pizza op (of zo herinner ik het me in elk geval)… Jaren later, toen de diagnose ‘coeliakie’ viel, vielen ook heel wat puzzelstukjes in elkaar….
Maar… Ik vind pizza nog altijd heerlijk ruiken en best wel lekker én nu kan ik ook wel van meer dan een punt genieten zonder last erna 🙂
Nu ja, een pizzabodem uitrollen vergt wel eens net ietsje teveel moeite en/of tijd en dus bedacht ik dat je het net zo goed met een broodbodem moest kunnen maken. Zo gezegd zo gedaan en ja hoor, het is best simpel! 😉
Intussen kun je alle beleg klaarmaken, zodat je het pizzabrood meteen kunt beleggen als het uit de oven komt.
Ik nam een tomatenpuree met kruiden, belegde het met mozarella, hesp, salami, zoete paprika in fijne reepjes, pizzakruiden en een ruime laag gemalen kaas.
Dit alles mag een beetje tussen de bodem in lopen… je hoeft echt niet voorzichtig te zijn of uit te kijken of alles gelijkmatig verdeeld is. 😉
Bak dit alles in 20 minuten af op 200°C